
چکیده مطلبها : هرگاه در بیع برای اسم شرط خیار شود، در تملیکی بودن عقد تردیدی نیست. بعد از ایجاب، مبیع از ثانیه خریدار است؛ تنها او حق دارد تملک موجود را ظرف مدت معینی از بین ببرد و آن را به فروشنده بازگرداند. بنابراین، خریدار باب قید اینسان وضعی می تواند موضوع معامله را برای دین خود به رهن بگذارد. این اقدام، به سمت منزله انصراف از صفت فسخ است، زیرا رهن از سوی او لازم است و برای مرتهن نسبت به آن مال حق عینی ایجاد می کند و کسی که نمی تواند ما ...